Dolina niesamowitości

Prace przedstawiają sceny niszczenia figuratywnych posągów znajdujących się w muzeum w Mosulu, aktu dokonywanego przez fundamentalistów ISIS. Przedstawieniom towarzyszą hasła  w różny sposób traktujące pojęcie “niesamowitości”.

Tytułowy termin dolina niesamowitości został sformułowany przez japońskiego inżyniera Masahiro Moriego dla opisu psychologicznego fenomenu odczuwania wstrętu i psychicznego dyskomfortu  w sytuacji obcowania z humanoidami i automatami przypominającymi ludzkie postaci, kiedy wydają się  one “prawie żywe”.  Mori formułował swoją hipotezę w odniesieniu do tego, co o niesamowitości pisali Ernst Jenstch i Sigmunt Freud, którzy traktowali to, co niesamowite jako element rzeczywistości uprzednio poznany, ale wyparty ze świadomości.  W związku z tym niesamowite jest to, co tajemnicze i niepokojące, ale jakby dobrze znane. Prace wchodzące w skład zbioru testują przydatność mechanizmów zjawiska doliny niesamowitości dla interpretacji praktyk ikonoklastycznych i ich powszechności w różnych kręgach kulturowych oraz ich związków z antropologią ciała. Prace dotykają również kwestii animizacji obrazów oraz politycznego charakteru ich doświadczania.